Trouwen op Kasteel Oud-Poelgeest is een feestje. Zeker als je als bruidsfotograaf een bruidspaar krijgt doorverwezen van compagnon en boezemvriend Leonard Walpot. Ik ben hem tot op de dag van vandaag dankbaar voor zijn drukke agenda. Anders was hij er namelijk vandoor gegaan met Tijmen en Marjolein :).

Ze namen de moeite om naar Roosendaal te komen voor een persoonlijke kennismaking. Ik opende de voordeur en werd allereerst verrast door een buitengewoon mooie jongedame. En Tijmen. Die had buitengewoon mooie schoenen aan, weet ik nog.

Ze vertelden me dat de vonk oversloeg in de plaatselijke kroeg en dat vuur bleef branden tijdens hun studententijd in Leiden. In een tijd waarin stabiele relaties allerminst vanzelfsprekend meer zijn, vind ik dat een mooie prestatie. Van Marjolein dan, want nogmaals: Tijmen kon ik alleen maar gelijk geven ;).

Op een prachtige nazomerdag in Oegstgeest zou hun liefde bezegeld worden. Kasteel Oud-Poelgeest en de aankleding van Te Leuk Trouwen. Ik zat stuiterend op mijn stoel en werd nog veel vrolijker van het dagprogramma. “We denken aan veel buiten, mooie natuur, veel lichtjes en mooie decoratie, omringd door vrienden en familie, goed eten en uiteraard heerlijke wijnen. Ook willen wij in de middag een wijnproeverij organiseren, met de boot naar de kerk, een lang diner met aansluitend een goed feest. Deze dag willen wij uiteraard mooi vastgelegd hebben en het sprak ons erg aan dat jij ook een focus hebt op het fotograferen van mooie details: de spontane momenten, de grappige anekdotes en de reacties van ons, van vrienden en familie.”

Nou: dan heb je me gewonnen. En dit is het resultaat.

Locatie: Kasteel Oud-Poelgeest

Second shooter: Frédérique van Osta

Trouwen op het strand bij beachclub Tulum in Noordwijk, en zeker dit huwelijk van Erik en Sonja, is een dag om niet snel te vergeten. Niet alleen vanwege de prachtige locatie, pal op hét strand van Nederland en toch intiem, maar ook omdat ik ditmaal als assistent-bruisdfotograaf mee was. Bij de laatste bruiloft van mijn geliefde collega Danielle, wiens huwelijk ik vorig jaar mocht fotograferen.  

Close-ups is wat ze wat me verlangde en dus ook kreeg. En mooie momenten waren er volop. Zodra je in dit vakgebied workshops gaat volgen, wordt het belang van handen er al rap ingehamerd. Je handen geven namelijk ontzettend veel weg. Eén glimps op mijn favorieten hieronder en je snapt vast wat ik bedoel.

Het is zonneklaar wanneer een bruidspaar nog steeds smoorverliefd is op elkaar en ditmaal spatte het eraf. Wat me – naast een heleboel lol, nog meer zand tussen m’n tenen, een All Blacks-waardige rugbyduik op het bruidsboeket en een hilarische plaspauze – misschien nog wel het allermeest bij zal blijven, is Erik en Sonjas affectie richting dochter Veda en vice versa. Kijk zelf maar.

Trouwlocatie: Beachclub Tulum, Noordwijk

Collega: Danielle Guillonard

Een bruiloft op Buitenplaats Amerongen is om meerdere reden perfect als de weergoden meewerken. Als het zonnetje schijnt en je buiten kunt trouwen, is het de ideale locatie voor een zomerbruiloft. Alles onder één dak, of juist niet 🙂 

Ciaran en Anna kregen dat, en meer. Een glorieuze dag vol zonneschijn en heerlijke momenten. Een mix van Nederlandse en Ierse tradities, warme woorden en heel veel plezier.

Een muur van zonnebrillen. Dat is het eerste wat in me opkomt als ik terugdenk aan Vincent en Heleens bruiloft op de Heische Hoeve in Loosbroek. Zij troffen de werkelijk perfecte weersomstandigheden voor een trouwlocatie die zich bij uitstek leent voor een zomerbruiloft.

Dat iedereen zo heerlijk straalde achter die brilletjes, had natuurlijk ook te maken met de onmiskenbare gezelligheid en gemoedelijkheid die Brabanders als een soort aura met zich meedragen bij elke bruiloft die ik mag fotograferen.

Combineer dat met lange tafels met lekker eten (en veel drinken), warme woorden en een heerlijk enthousiast feest en je hebt volgens mij een topdag. Afijn: kijk zelf maar.

Een bruiloft op Landgoed Wolfslaar in Breda is trouwen op één van de aller mooiste trouwlocaties in Brabant. Statig chic in de salon of, in het geval van Maikel en Marsha, heerlijk buiten op het gras. Windstil, ondergaande zon en zo intiem als je het kunt krijgen.

Het werd ook een bruiloft die me bijblijft vanwege het heerlijk ranzige feest. Een tweekoppig bandje dat verzoeknummers speelt. Het leek me een recipe for disaster. Niets bleek minder waar. Ik heb echt zeer zelden AC/DC op een trouwfeest gehoord, maar alsjeblieft, daar wil ik wel meer van. Zweterig. Bruidspaar op de schouders. Brullen als een beer. Heerlijk.

Zo tegen halftwee ’s nachts vertrok ik weer richting huis. Als enige nuchtere aanwezige, denk ik. Maar misschien wel met de grootste grijns op m’n gezicht van allemaal. En dit is een aantal van mijn favorieten.

Trouwen in Klooster Bethlehem op z’n Markus en Iris is al net zo’n mix van something old & something new als de locatie zelf. Een mengsel van modern en traditioneel. Helemaal naar eigen zin op smaak gebracht.

Want allebei een ring? Nee hoor. Een bruidstaart? Non merci. Dag- en avondgasten? Doen we niet aan. Zoals het Bossche bourgondiërs betaamt, start je je trouwdag namelijk met een borrel. En daarna nog maar wat. Goede Italiaanse hap erbij en de dansvloer op. Maar tussendoor wel met oog voor die prachtige klassiekers: aan de arm van papa richting het altaar, elkaar daar voor het eerst zien. Prachtige speeches. Dikke tranen. Humor. Warmte. En dat alles tegen het magnifieke decor van een van de allermooiste trouwlocaties van Brabant. Kijk zelf maar.

Dit verhaal begint én eindigt in Italië. Van de eerste kennismaking in de knusse straatjes in de Romeinse wijk Trastevere naar de bezegeling van de liefde op de glooiende heuvels van Umbrië. Een verhaal van Brabant en Down Under. Van Edwin en Coco. 

Een self made man uit Vessem en een al even ondernemende Aussie. Edwin en Coco vormen samen de definitie van work hard, play hard. Van kwaliteit van leven. En vooral niet alleen voor zichzelf, maar voor iedereen die zich tot hun kring van intimi mag rekenen.

Het resultaat was een driedaags pandemonium van plezier tegen een schitterend decor van een sunkissed Italiaanse landschap nabij Assisi en prachtig gedekte tafels met nog prachtigere wijnen.

“Wij zijn hier bij elkaar omdat ik van je houd. Ik bewonder je, lach met je, huil met je en wil de rest van mijn leven met je delen”, zei Edwin op die fabelachtige dag. “Ik beloof dat ik dat altijd zal blijven doen en je zal behandelen als mijn meest waardevolle bezit. Ik zal de rest van je leven voor je zorgen en beschermen. Ik zal je geruststellen en alles doen om jou gelukkig te maken. Zodat je naar bed gaat en opstaat met een glimlach.”

“En ik beloof je dat ik onze romance voor altijd van de eerste tot de laatste dag zal herinneren. Van ons officiële huwelijk in Rome, de getting ready in Ibiza, Rome, Bali, Melbourne, Christchurch, Queenstown, Tulum, Umbrië, Piëmonte, München, Winchester, Madrid, New York, Madrid, Ibiza, Londen, Ischgl, Melbourne, Sydney, Byron Bay, Broome, South Island, Christchurch, Madrid, Manchester, Dubai, Kaapstad, Franschhoek, Stellenbosch, Madrid, Vessem, Madrid, Vessem, Kopenhagen, Amsterdam en Rome, waar ik je ontmoette op die donderdag en in één klap smoorverliefd werd. We’re a good team.”

Gelukkig zijn Leonard en ik dat samen ook. En zullen wij die drie dagen evenmin ooit vergeten. Van de intieme wijnproeverij op de avond voor de grote dag, naar de full monty bruiloft zelf en niet te vergeten de poolparty de dag na de bruiloft. Compleet met bloody mary’s, een fles of 200 herstelbier en een enkeltje zwembad voor everyone involved. Het was van voor naar achter één groot feest. En dit maakten we ervan:

Fotografie: BestMen Weddings, Jesse van Kalmthout en Leonard Walpot

Locatie: via weddingplanner Inge van Trouwen Italië

Weddingplanning: Inge & Ingeborg, Trouwen Italië

Trouwen op de Heische Hoeve in Loosbroek is iets wat ik elk bruidspaar aan zou raden. Een heerlijke plek voor een zomerbruiloft met alles onder een dak. Onder een stralende zonnehemel trouwden Antoine en Kaye er in 2015.

Een geweldige, bruisende combinatie van Vlaamse en Britse feestvierders. Ik zou ze later nog veel vaker tegenkomen, want dankzij hun vertrouwen belandde ik bijvoorbeeld ook nog bij Antoines zus in België en bij Kayes bruidsmeisje Hannah voor haar bruiloft in Engeland.

Een dag met een lach en een traan, maar vooral veel plezier en een spetterend feest dat tot in de kleine uurtjes doorging. Dat krijg je met Belgen. Hieronder vind je een aantal van mijn favorieten.

Nee, vertelden ze me lachend tijdens ons kennismakingsgesprek. Het was niet meteen raak. En toch kwam Edwards uiteindelijke grote liefde letterlijk uit de hemel vallen. Soort van. Het enige wat hij namelijk hoefde te doen, was het danken van de weergoden. 

Want op het moment dat deze lovestory begint, zit Edward in een Utrechtse dansschool te wachten. Hij heeft salsa-les, maar geen danspartner. Enter Hester, die het lumineuze idee had opgedaan om op de fiets te komen. Je raadt het al: een dikke regenbui later werd ze als een verzopen kat in de armen van Edward gestuurd.

Ik kan me alleen maar voorstellen dat hij vervolgens geen fatsoenlijke danspas meer kon zetten. En zijn kans schoon zag om haar voor zich te winnen. De eerstvolgende date? Samen naar de film. The Theory of Everything. Da’s nog eens iets anders dan de gemiddelde romcom. Ik moet elke keer glimlachen als ik dat lees.

Maar één van de bekendste quotes van de hoofdrolspeler is deze: “One, remember to look up at the stars and not down at your feet. Two, never give up work. Work gives you meaning and purpose, and life is empty without it. Three, if you are lucky enough to find love, remember it is there and don’t throw it away.” Nou Stephen, Ed en Hes hebben geluisterd.

Nederland heeft een heel aantal mooie trouwlocaties. En meer dan een handvol is, wat mij betreft, echt om je vingers bij af te likken. Nog maar een mening dan: (een van) de allermooiste locatie voor een bruiloft is Chateau Neercanne in Maastricht.

Ko en Merel waren de bruid en bruidegom die de grote wens om een huwelijk op Chateau Neercanne te fotograferen van mijn bucket list streepten. En, laat ik er niet omheen draaien,  dat was een enorm cadeau. Net als hun trouwdag zelf, trouwens. Met een geoloog als bruidegom die hoogstpersoonlijk de vijf diamanten voor de ring van zijn bruid uitzocht, een vleug authentieke Limburgse gemoedelijkheid, warmte, vlaaien en carnaval, en een dik feest op de koop toe.